karanlık gibi ama, tam da değil. henüz ışığı açmaya yeltenmemişiz. loşluğun o tuhaf tarihi…

kırık kalpler müzesi

dünyanın en orjinal müzelerinden biri bana kalırsa.
aslında kırılmış, kopmuş ilişkiler müzesi, 
arkasında hep kırık bir kalp bırakan.

müze, hüzünlü durumlardan trajik durumlara 
çiftlerden birinin (bazen sağ kalanın) ya da bir akrabanın bağışladığı nesnelerle oluş(turul)muş. 
çiftlerden birinin teklifiyle ayrılık öncesi içilmiş o son şampanyanın mantarından  
köprüden atlamadan önce geride bırakılmış bir fotoğrafa, 
ayrılık sonrası gelen bir kriz anında evin duvarının kırıldığı bir baltadan 
mutluyken birlikte gezinilen otomobilin anahtarına kadar…

son fotoğraf müzenin olduğu sokaktan. 
müzenin girişi soldaki kaldırımda açık pencereye yaslanmış erkek ile 
az ilerisindeki ayaktaki kadın arasındaki kadına yakın kapı, 
kapıdan giriş de karşılaşılan durum da en üstteki o ilk fotoğraf. 

sokak aynı zamanda nikola tesla'nın bir süre yaşadığı evin de olduğu sokak…

fotoğraf:

11 ağustos 2014
uygar asan
zagreb / hırvatistan

p. k. 


postaneye uğrayayım demiştim şehre dönünce. altında 
postane olan dokuz katlı binanın yerinde boş bir araziyle 
karşılaştım. dilek pastanesine uğrayıp durumu sordum. 
yok hayır, postane başka bir yere taşınmamış. "bir sene 
içinde bina yeniden yapılınca geri gelecektir postane" 
dedi pastanenin ekmek ustası, gülüştük. 

posta kutum kayıp.



ağustos 2014
fenerbahçe