2013 yılında en çok dinlediğim 30 beste / yorum…

               - ahmet aslan, minnet eylemem

               - antoine forqueray, pièces de viole (jordi savall)

               - arca, endormir les homes

               - archie shepp, blasé

                    - bonnie 'prince' billy, another day full of dread 

               - bryce dessner, aheym (kronos quartet)

               - calexico, all the prety horses

               - dustin o'halloran, we move lightly

               - ‪ esbjörn svensson trio, inner city, inner lights (301)

               - feyzullah çınar, şah-ı merdan

               - j. s. bach, ich ruf' zu dir, herr jesu christ , bwv 639

                            (busoni transcript / piano: tatiana nikolayva)

               - john cage, litany for the whale

               - kamilya jubran, ghareebah

               - louis de caix d'hervelois, plainte in c 

(jordi savall)

               - marin marais, le badinage

               - maryanne amacher, living sound

               ‪- max richter, written on the sky

               - monsieur demachy, pièces de viole (jordi savall)

                    - morton feldman, i met heine on the rue fürstenberg

                    -  nu, man o to (original mix)

               - pauline oliveros, bye bye butterfly

               - pleq, red dog

               - robert ashley, automatic writing

               - rodolphe burger (kat onoma), blue skies over manhattan

               - rome, to die among strangers

               - simeon ten holt, canto ostinato part 1 (of 6)

                    - steve roden, airria (hanging garden) 'second version'

               - steve roden, stasis (for morton feldman)

               ‪- the be good tanyas, waiting around to die
- terry riley, poppy nogood

                yıl biterken küçük kişisel bir liste yapayım dedim, 

                         bazılarının 2014'e de sarkacağından eminim,
                         bazılarının 2012'den kaldığı gibi…

klee'nin balıkları…

klee's fish...

1.

2.

3.

4.

5.

6.

fotoğraf:

uygar asan

gökova

not:

saliha yazgaç'a teşekkürlerimle...

prorogation…  *

 * prorogation:
meclis oturumlarının bir sonraki oturuma kadar ertelenmesi,
geçici olarak ara verme...


fotoğraf:

uygar asan

su ağrısı…

water pain…

fotoğraf:

uygar asan

          susalım

          gölgenin baz renginin gizlendiği o öte.

          oyunlardaki bir anlık cesaret anı.

          sorulursa kim çimer şimdi diye.

          kimse deyivermek kolay.

          susalımdırdiktirinam.

          uygar asan

                       2004

sis

kum

kırık ve kesik

kesik ve solgun

çökeliyor

sisin gölgesi yok

desem öksürürken

kımıldayıp

tırmanırken kum boğazıma

işte kolum öyle kısa

SON SÖZ:

çık çık!..

uygar asan
2004

vapurla gelme!..

don't come by ferry!..

I.

II.

fotoğraf:

uygar asan

               yeşillenmiş bir dalaktır uykusuzluk

               : sıkıştırır

                                              

                                                                                                                 lanselyükars’a

          a.

          sinekler üşüşüyor organıma siyah bir uçurum kadar siyah lekeler bırakıyorlar geride

          şekerli suyun tiksintisi kaplıyor içimi ansızın beliren bir çatlak burasını oradan ayırı
          yor milyonlarca topluiğne var etrafta VE renksizler mor çatlaklar genişleyip koca y
          arıklar oluyorlar gözlerimi kapatıyorum ellerimle ellerim siğilli çıkıntılarım benim y
          ere çöküp daldırıyorum tüm fazlalıklarımı toprağa iyi geliyor ilkin bu kucaklaşma s
          onra dışarı zorlanmaya başlıyor çukurlarından gözlerim VE aniden kıpırtılar çarpm
          aya başlıyor her yanıma az ileriden geçen bir şeyin toprağı bana doğru itişi bu dibe
          çekiliyorum işte dibe dibe dibe VE ansızın tuhaf böcekler çıkıyor karşıma başlıyorl
          ar organımı kemirmeye siyah bir uçurum kadar siyah lekeler bırakıyorlar geride

          b.

          siyah beyaz bir kış ellerim mosmor sığmaz içime içim hayatınıza utancımdan terli 
          içim ellerim her an biraz daha kararıyor bir baykuş yavaşça ilerliyor karın üstünde 
          bir taşın önünde duruyor sonra kaldırıp taşı bir şeyler yiyor altından ellerimi astars
          ız ceplerime sokuyorum zorlukla organıma dokunuyorum yaralar içinde olsun diy
          orum sünger bir top görüyorum ilerideki ağaçta patlamaz bunlar biliyorum tırnakl
          arımı bacaklarıma batırıyorum hiçbir şey hissetmiyorum çıkarıp bakınca tırnakları
          mın etimin şişmesiyle kapanmış olduğunu fark ediyorum bunu tırnaklarımın beya
          z lekelerle dolu halinden daha çok seviyorum karını temizleyip bir çite oturuyoru
          m çit kırılıyor yere düşüyorum sağlam değilmiş o yüzden düştüm diyorum rüzgar
          ların kokularını düşünüyorum şimdi yok o kadın VE o çocuklar VE tavuklar kım
          ıltısız kalıyorum üstüme işemeye karar veriyorum iyi geliyor ilkin bu sıcaklık son
          ra yaralarımı yakmaya başlıyor sidik sadece çürüyen yangını hissetmez diyorum
          söylediğimi doğru buluyorum

          SON SÖZ

          : küfünüz

          sıtması iliğimin

          uygar asan

         ilk yayımlandığı yer:

         turgay kantürk'ün editörlüğünde çıkan 
         no edebiyat, sayı: 2, ekim 2007

perdeler

                          

                                                                                                          mübin orhon için    

     1.

odamdayım. her şey sessiz.

penceremden her gün  biraz daha kızardıklarını

görüyorum yaprakların. ölümün işi bu. biliyorum.

gidemiyorum.

bazen bir sis gelip götürüyor onları. nereye

gittiklerini hiç bilemiyorum. bağırmak istiyorum:

bırak, bırak onları!

kalamıyorum.

uyusam diyorum sonra, bi uyusam.

ben hiç uykumda sevilmedim ki. *

ne zaman uyumaya kalksam dışarı attılar beni odamdan.

giremiyorum.

kapı açılıyor. önce kokusu geliyor. anlıyorum.

söylemek istiyorum: okşa, okşa yüzümü! hep

sonra uyu benden hep önce uyan. kovala sisi

çağır yağmuru.

söyleyemiyorum.

2.

  

söndürüp ışıkları usulca sokuldu kış.

ara sokaklara itti incittiği yağmur düşünü

mor ve siyah sızdı uykusuzluklara.

tipiye döndü gün kokular

ve solgun fotoğraflar arasında.

bir gölge ağacıyım şimdi. rüzgar

aşındırıp duruyor tutunduğum toprağı.

çöldeki kum tanelerinin yürüyüşü

oluyorum kalışımda.

yavaşça...

kıyıma...

SON SÖZ :

kanadık...

bir yara gibi

sessizce

  *  “uykuda sevilmek” sami baydar ‘ın

bir şiirinin adıdır.

                                                                 

uygar asan

not:

şiirin ilk bölümünü 1996 yılında berlin'de işgal evinde

yaşarken yazıldı. tam emin olamamakla birlikte 

ikinci bölüm, sanırım 2004. 

bi defterde karşılaşınca şiirlerle, üç dizeyi yanlış aktardığımı farkettim

düzelterek buraya yeniden alayım dedim.

şu yıllar geçmişime sahip çıkmaya çalışma dönemi,

şimdim 'perdeler' şiirine dirense de
yoketmeme kararı aldım.

               diz

          a.

          “sonsuza dek burada olacağım” diye mırıldanarak şarkı söylüyordu

          biri kayıkta. göl durgundu...

          bir ses...

          kim duymuş olabilir ki?...

          kıyıya ulaşan dalgaların çakıllar arasında kayboluşu...

          kim görmüş olabilir ki?..

          birazdan güneş belirecek dağın ardından.

          her şey dünkü gibi şimdi.

          su değil...

          b.

          hafif bir rüzgar var, pencere açık. uykusuzum.

          dışarıdan bir dalın kırılma sesi geliyor...

          teyzem mezarlıkta duvarların dışındaki bir noktaya,

          bir ses duymuş gibi aniden çeviriyor başını. bir süre hiç kımıldamıyor.

          gözlerimi hafifçe sıyrılmış eteğinden alamıyorum.

          sonra bana dönüp, sanki kimse duymasın ister gibi, fısıltıyla,

          ‟biliyor musun?” diyor, ‟burada gömülü bile değil... kimse bilmiyor ki ona ne olduğunu.”

          ayağa kalkıyor sonra.

          diz kapağında toprak var.

          yürüdükçe dökülecek.

          uçuşan tülü seyrediyorum.

               uygar asan 

                   2013