2015de bende iz bırakanlar:



felsefe:
jacques derrida, bağışlamak 
(çeviren: murat erşen, monokl, 2015)

"bağışlanmayı dilemeyen biri bağışlanabilir mi?" 
bana kalırsa sadece yılın felsefe kitabı değil "bağışlamak", 
yılın sorusunu da taşıyor o….

şiir:
anita sezgener, çok sesi
(heterotopya, 2015)

bir karakterin, bir kimliğin kaçırılıp akışkanlaştırılması, 
queer yaklaşımlar, mekânın komünleştirilmesi, benliğin örneğin 
melani’ye(melanie klein), krista’ya uğratılarak oluş’un kabartılması, 
iç dünyanın herbir parçası için ayrı bir biçim bulunması, kurgu, 
foucault’cu heterotopyatik imli patikalar, ton dışı bir müzik,şimdi'ye 
seslenen barok çağın venedik'indeki o trajik olay 
ve kendini kısmayan o ve ve ve ve ve ve'leriyle…

düzyazı, anlatı:
maurice blanchot, bekleyiş unutuş
(çeviren: mahir ender keskin, monokl, 2014)

2014'de hızla, bu sene hakkını vererek (sanırım) okuduğumdan buraya 
bu türde yılın benim için kitabı olarak almak istedim. 
(aynı hizada olmasa da) alexander kluge'un gerhard richter'li 
"sürükleyen zaman"ını da anmak isterim…. 

mektup, günlük:
witold gombrowicz, günlük I (1953-1958)
çeviren: neşe taluy yüce, yapı kredi, 2015)
benim bu sene okuduklarımdan, ece ayhan'ınkileri, ilhan berk'i,

orhan duru'yu, joyce'u, yüksel arslan'ı da unutmadan yılın bu kulvarda kitabı
gombrowicz'in günlüklerinin ilk cildi.

yılın keyfi:
patti smith, m treni
(çeviren: seda ersavcı, domingo, 2015)

evet karşımızdaki "virgilius'un ölümü" değildir ya da "molloy" ya da "adlandırılamayan". 
ayağınızı uzatıp takılırsınız, hele benim gibi patti 

smith'i zaten seviyorsanız, tamamdır. 2014'ün benim için bu anlamda kitabı 

andy merrifield'ın "eşeklerin bilgeliği"ydi, bu sene "m treni"…

u.a.